28 Temmuz 2010 Çarşamba

KARETE KIT



Geçen hafta sonu mehmetin ameliyatındna ötürü butün hafta sonu evdeydik. aslında bir açıdan çok iyi oldu. ki son bir kaç haftadır dogru düzgün ev ile ilgilenemiyordum. yavaş yavaş da olsa ev ile ilgilendim. bir tepsi patatesli börek yaptım. yanına da bir tepsi yalancı tavuk gögsü. bolca çamaşır yıkama paklama.. ve bol bol da dinlenme... bu dinlenmeler arasında ikimizinde seveceği filmler için araştırma yapmakla geçti ki (ben romantik komedici fantastikçi o tamamen gerçekçi filmlere düşkün)sonunda karete kıtte buluştuk. eski modelini izlemiştim. fakat bu karete kıt başka içinde jackıe chan var.. ve wıll smıthın oğlu küçük olmasına karşın süpper bir performans ve belliki babasının yolunda ilerleyecek. bencede ilerlesin kabiliyeti ve mimikleri süper. efendim filmimizin genel konusu orjinal karete kıt gibi ama içinde jackıe varkende tadı damağında kalıyor insanın. bu filmde jackıe den öyle şahane dövüş sahneleri falan göremeyeceksiniz. ama adam süpper oyuncu ve kendini her alanda oynarım gibilerinde salına salına oynamış rolunü... yürü be jackıe kım tutar seni...&

26 Temmuz 2010 Pazartesi

kandil ve benden notlar

*bu hafta 4. ayımızı bitiriyoruz nasip kısmet olursa inşaallah. herhafta kendimde değişik değişik şeyler görüyorum. herhafta bu hafta ne olacak diye netten bilgiler toparlayıp eğer aynılarını görüyorsam biliyorum ki nedeni şundan şundan diye kendimi motiv edip çözüm yoluna gidiyorum. böylelikle telaşa da düşmüyorum.

*veeeeee artık kıyafetlerim olmuyoooooooooooooooooo...
aslından kilo aldığım sölenemez ama genişleme yaşıyorum... o yüzden yavaş yavaş kıyafetlerimi değiştirmeye başladım.

*işlerimiz çok yogun ancak koşturmaca ile biterebiliyoruz günleri. hafta sonunu iple çekiyorum. evimle ilgilenmek yan gelip ohh yatmak daha cazip fekat çalışmak bir yandan bana iyi geliyor. eve kapanmıyorum kendimi çok fazla dinleyip hasta olma riskini azaltıyorum. sosyal yaşamdan kopmuyorum böylelikle depresyona girmiyorum. bu aralar beni zorluyor. ama birinci trimester geçince rahatlarmısın öyle diyorlar bakalım neler olacak. hedefim son aya kadar çalışmak bakalım mevla neyler.

*geçen haftamız mehmetin ameliyat telaşı ile geçti. her bir kaç yılda bir nükseden böbrek taşları bu sefer kanalı kapatmış ve acil ameliyat olması gerektiği için hemen ameliyat olduk. maalesef taşın hepsini alamamışlar. mubarek çok güçlü taş olduğu için kıramışlar. 1 saatlik operasyon oldu 3 saat. çok şükür şimdi iyiyiz. Rabbim daha beterinden korusun. sadece öbür parçaların düşmesini bekliyoruz. maydanoz soğam kabugu çörek otu yeşil çay ne var ne yoksa kaynatıp içiriyoruz heheh adamın midesi çöpe döndü :)) Rabbim şifasını vesinde...

* Bugun kandil Rabbim kandilinizi hayırlı kılsın... dualarınızı kabul eylesin...
tugbatugba

5 Temmuz 2010 Pazartesi

BİR YIL ÖNCE BEEENNNN

Bundan tam bir yıl önce önceki gece ne kadar tepindiysem sanırım geçen yıl bu saatlerde pestilim çıkmmış gibi yatıyordum. çünkü geçen yıl bir önceki gece kınam yapılmıştı ve biz her telden göbecikler atmıştık.. ve salonun tümünün tepinmekten ayakkabısı çıkartılmıştı. heheh bende bir kaç kere ayakkabı çıkartma niyetlerinde bulunmsamda dıt sen gelinsin deyip durdurulmuştum.. Fakat çok ama çok eğlenmiş dolu dolu bir gece yaşamıştım...
işte bu geçen yıl bugün ben sevdiğim adamla işte bu gün saat 19.00 da evlenmiştim. zaten gönülden olan ve 4 yıl olan evliliğimiz bu sefer resmileşmişti... çok güzelde bir nikah törenim olmuştu... bu sabah mehmete dedim ay bir kez daha mı evlensek ne etsek :) evetttt ben geçen yıl bugün evlendimmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
ve biz bugün tammmtamınaaaaa 2,5 kişiyiz......

bu hafta sonu kıscak bir gezimiz oldu oda başka bir yazıyaa
ahaaaa havayi fişşek patlıyor pat pat pat :PPPP


(geçen yıl gelinliğimin resmini koyamamıştım. işte arkadan görünüşü :) )

2 Temmuz 2010 Cuma

çoştur deliler çoştur

boş bir sayfa var önümde
benim onu doldurmamı bekleyen bomboş bir sayfa...
ya göz yaşı akıtacağım...
ya bağıracağım...
ya da kahkaha atacağım;yüksek sesle...
şimdi ne yazmalıyım
bu bomboş sayfa benden birşey beklerken, ben ona ne yazmalıyım...
ruyamı mı anlatmalıyım...
arkamdan atılan çığlıkları mı...
taksimin tozlu sokaklarında koşturmamımı...
yarılı bir insanın hikayesini mi...
benim içimdeki delilerin gene çoşmuş olmasını mı...
güçlü hissetmiyorum...
fakat artık anne olacağım...
daha güçlü olmalıyım...güç toplamalıyım
bu sefer yüzüme anne maskesi takmalıyım...
hey hayat vercekmisin anne maskesini bana...

yoo vermem sana bir daha yüz hayat veriyorsan ver maskemi...
tugbatugba
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...